Lusdetector voorlopig onverslijtbaar

Radar, video en infrarood kloppen nadrukkelijk op de deur maar de ouderwetse lusdetector is voorlopig nog niet van de straat. Letterlijk al zo'n 50 jaar 'onderweg', behoudt de ingefreesde lus voorlopig een hoofdrol voor het oppikken van verkeersgegevens, menen deskundigen aan afnemers- én producentenzijde.

De lusdetector is vaak de goedkoopste detectiemethode. Dat er bij opkrullend asfalt op drukke kruisingen voor herstel- of vervangingswerk nog wel eens in het wegdek moet worden gezaagd, neemt niet weg dat de detectielus figuurlijk gesproken onverslijtbaar blijkt.
Pas over een jaar of tien kunnen in-car informatiesystemen de rol van detectiesystemen in en rond de weg overnemen, meent Ronald Adams, hoofd afdeling verkeersgeleiding en incident management van Verkeerscentrum Nederland (VCNL) van Rijkswaterstaat. Niet alleen financieel scoort de lus hoog. 'Uit oogpunt van de verantwoordelijkheid van de wegbeheerder is de lusdetector qua veiligheid en betrouwbaarheid nog altijd superieur, met name voor verkeersmanagement', zegt Adams.
Het draait niet alleen om geld en kwaliteit. Wegbeheerders kiezen liever voor 'oud en vertrouwd' dan dat ze avonturen willen aangaan. Ook blijven overheden in Europa volgens Adams te veel in de rol van opdrachtgever hangen in plaats van zich, zoals in de VS en Japan, in de richting van partnership met het bedrijfsleven te ontwikkelen. Innovatie wordt zodoende niet echt gestimuleerd. Toch voorziet Adams ook in Europa een opmars van 'Vehicle Information Communication Systems' (Japan) en 'Vehicle Infrastructure Integration' (VS). Die laatste term staat voor: in-car informatie (beschikbaar dankzij de vele sensoren in moderne auto's) in combinatie met infrastructuurgegevens. Met die twee ingrediënten kan een verkeerscentrale zowel het doel van verkeersinformatie als dat van verkeersmanagement dienen. Efficiënter wordt het nog als een combinatie wordt gemaakt met informatiesystemen die voor gedifferentieerde kilometerbeprijzing nodig zijn. Op den duur verschuiven de detectiesystemen letterlijk van buiten naar binnen: van rond de auto naar ín de auto. Op die manier verdwijnt de (lus)detectie uiteindelijk vanzelf naar de zijlijn.
De tender eind dit jaar voor aanvullende gegevensinwinning voor het Nationale Datawarehouse zal, zo verwacht Adams, extra inzet op lusdetectie opleveren. 'Maar, het is me wel een lief ding waard als de winnaars van de tender in de komende vier à vijf uitvoeringsjaren samen met de wegbeheerders aan tafel gaan zitten om voor de toekomst wél een partnership te vormen voor meer inzet van innovatieve technologie.'

Sterke marktpositie
Senior-adviseur ITS Johann Visser van AVV en tevens redacteur van het Handboek Regionale Verkeersmonitoring over lusalternatieven. 'Radardetectoren kunnen goed intensiteiten vaststellen en raken niet beschadigd bij wegwerkzaamheden; voor snelheidsmeting daarentegen bevinden ze zich op de rand van onze specificaties. De verkeerssamenstelling meten ze niet goed. Ze voeren geen zelfdiagnose uit, terwijl onze systemen daar wél op rekenen.’ Voor ontwikkeling van in-carsystemen en coöperatieve systemen spelen wegbeheerders/overheden in Europees verband overigens een innoverende rol', weet Visser. 'Ook Nederlandse partijen als Rijkswaterstaat zijn daarin volop actief.'