Parkeerboete (VK 4/2010)

In

In Verkeerskunde 4/2010 wordt aandacht besteed aan het feit dat een bestuurder, niet in het bezit van een invalidenparkeerkaart, een boete ontvangt voor het parkeren op een invalidenparkeerplaats op zijn eigen terrein.

Na een lange juridische weg moet deze vraag door het Gerechtshof te Leeuwarden beantwoord worden. Een bijzonder verhaal. De automobilist, ik noem hem verder meneer X, krijgt een boete van 130 euro omdat hij ten onrechte op een invalidenparkeerplaats parkeert. Saillant detail is dat de parkeerplaats op zijn eigen grond ligt. Zijn eigen terrein is afgesloten met een slagboom. Voor deze slagboom heeft hij drie parkeerplaatsen aangelegd. Bij die parkeerplaatsen heeft hij een bord geplaatst dat grote gelijkenis vertoont met het bord E6 (invalidenparkeerplaats). Op één van die parkeerplaatsen parkeert meneer X zijn auto en krijgt een bon. Meneer X maakt bezwaar. Hij voert aan dat het een privé parkeerplaats is, dat het bord geen officieel verkeersbord is en dat hij recht heeft op ongestoord genot van zijn eigendom.

 

Hoe oordeelt de rechter over het parkeren op een invalidenparkeerplaats op eigen terrein:

 

De vaststaande feiten

De betrokkene (in de column meneer X) is rechthebbende op het parkeerterrein waarop gehandicaptenparkeerplaatsen zijn gelegen. Beslissend voor de vraag of het terrein als een voor het openbaar verkeer openstaande weg dient te worden aangemerkt, is of dit ten tijde van de gedraging feitelijk voor het openbaar verkeer openstond. Daarvoor zijn mede van belang de verdere feitelijke omstandigheden zoals of door de rechthebbende wordt geduld dat het algemene verkeer gebruik maakt van dat terrein. Het parkeerterrein van de betrokkene is afgesloten door middel van een slagboom. Vóór deze slagboom zijn een drietal parkeerplaatsen gelegen. Gesteld noch gebleken is dat de betrokkene de feitelijke mogelijkheid heeft geschapen om desgewenst weggebruikers de toegang tot de vóór de slagboom gelegen oprit en parkeerplaatsen te ontzeggen. 

 

De beoordeling

Deze omstandigheden in aanmerking genomen is het hof van oordeel dat de voor de slagboom gelegen oprit alsmede het voor de slagboom gelegen deel van het parkeerterrein (waarop de betreffende parkeerplaats is gelegen) feitelijk voor het openbaar verkeer openstonden, en aldus dienen te worden aangemerkt als een voor het openbaar verkeer openstaande weg in de zin van de WVW 1994. Daaraan kan niet afdoen dat de betrokkene, aldus de gemachtigde, aan het begin van de oprit door middel van een bord kenbaar heeft gemaakt dat het eigen terrein betreft. Met betrekking tot de stelling van de betrokkene dat de desbetreffende gehandicaptenparkeerplaats niet is aangeduid met het bord E6 van bijlage 1 bij het RVV 1990, maar met een ander (door de betrokkene geplaatst) bord, overweegt het hof het volgende. Het door de betrokkene geplaatste bord gelijkt sterk op het in de bijlage genoemde bord E6. Beide borden zijn voorzien van een witte P en een figuur in een rolstoel. Daarnaast is op het door de betrokkene geplaatste bord de tekst 'invaliden parkeerplaats' vermeld en is het bord voorzien van een onderbord, voorzien van het kenteken 00-AB-00. Naar het oordeel van het hof vertoont het door de betrokkene geplaatste bord alle uiterlijke kenmerken van het in de bijlage van het RVV 1990 opgenomen bord E6 en is er sprake van een dusdanige gelijkenis met dat bord E6 dat dit hiermee moet worden gelijkgesteld. Het door de betrokkene geplaatste bord moet derhalve worden aangemerkt als een verkeersteken in de zin van de WVW 1994. Nu dit bord bij de parkeerplaats is aangebracht, dient iedere weggebruiker, en dus ook de betrokkene, zich te houden aan het op het desbetreffende bord aangegeven verbod.

 

Bron: Verkeersrecht februari 2010.

De volledige uitspraak uit Verkeersrecht kan op verzoek digitaal worden toegezonden.