Ferry Smith na 43 jaar ANWB: ‘Het maatschappelijk belang telt’

Na 43 jaar neemt voormalig directeur Algemeen Ledenbelang bij de ANWB afscheid van ‘de club’. Hij gaat natuurlijk niet stilzitten. “Het mooie is dat je nu kunt kiezen in welke dingen je tijd steekt, bijvoorbeeld omdat ze maatschappelijke impact hebben. Je bent hier op deze planeet om de wereld een klein beetje beter te maken, niet om die slechter achter te laten.” Ferry Smith ten voeten uit.  

“Als je je werk met plezier deed, is afscheid nemen moeilijk. Het gevoel matcht dan ook nog niet helemaal met mijn dagelijkse ervaring. Maar gelukkig mag ik nog een beetje actief blijven, dat is heel fijn, bijvoorbeeld bij Stichting OPEN en bij de RDW. Ik heb me altijd ingezet om maatschappelijke impact te maken, ook bij de ANWB. Daarbij gaat het ook over verkeersveiligheid. Al heeft wat ik heb mogen doen, maar één mensenleven gescheeld, dan is het de moeite waard geweest.” 

Dit artikel verscheen eerder in Verkeerskunde #1 2023. Meer lezen? Ga naar onze digitale bibliotheek.  

Maatschappelijke bewustwording 

“Ik ben positief over de maatschappelijk betrokkenheid van jongeren. Er zijn wat dat betreft hele generaties ‘verloren’ gegaan, gewend als ze zijn geraakt aan een bepaalde levensstijl. De jeugd is zich er goed van bewust wat ons te wachten staat. Ik ben de laatste jaren onder meer betrokken geweest bij de FIA, dat is de internationale koepel van auto- en mobiliteitsclubs, vooral bekend van de autosport. Juist als je vanuit die omgeving jongeren benadert, zie je dat ze spontaan aangeven dat ook zij een wereld nodig hebben om in verder te leven. Klimaat en leefbaarheid zijn voor hen prioriteit. De uitdaging zit hem in het vinden van balans tussen waar we nu zijn en waar we naartoe moeten. Die transitie boeit me enorm, we moeten er met elkaar alle energie in steken om ervoor te zorgen dat dat in goede banen komt. Er gebeuren gelukkig al hele mooie dingen in de autosport, zoals het voornemen om in 2030 klimaatneutraal te zijn bij de championships en in 2026 de overstap naar duurzame brandstoffen.” 

“We moeten anderzijds niet denken dat binnen 10, 15 jaar iedereen elektrisch rijdt, dat is een utopie. Er rijden voorlopig nog decennia lang miljarden voertuigen rond met een verbrandingsmotor. We moeten dus ook voor deze transitieperiode nog dingen verzinnen, zoals duurzame brandstoffen. Als je dan in de autosport fabrikanten kunt stimuleren om op hernieuwbare brandstof te rijden, dan komt daar ook ontwikkeling in. Vergeet ook niet dat we het in Nederland misschien goed voor elkaar hebben, maar kijk naar gebieden als Afrika of Latijns-Amerika, daar is nog veel winst te halen. Het was voor mij wel een louterende ervaring om die gebieden te mogen bezoeken.” 

Echt iets bijdragen 

Smith vond het altijd al leuk om echt iets te kunnen bijdragen. “Het gaat ten slotte om de impact. Denk bijvoorbeeld aan het ontwerpen van de visuele herkenbaarheid in het verkeer. Waar we als ANWB een belangrijke rol in hebben gespeeld, is bij het ontwikkelen van de reflecterende wielcirkels. Zo kun je direct zien of het om een fiets of een auto gaat. Richting en snelheid zijn zo goed herkenbaar, dat is belangrijk. Ook kentekenplaten zijn nu direct herkenbaar en van elkaar te onderscheiden. Bij de ANWB heb ik samen met mijn collega’s echt verschil kunnen maken.” 

“Al tijdens mijn eerste functie, op de afdeling Tweewielers, kwam ik in de ondernemingsraad . Daarna was ik tien jaar lang vertrouwenspersoon, een zeer waardevolle periode. Mensen krijgen veel voorgeschoteld, ook bij een grote organisatie. Als ze weten dat je vertrouwenspersoon bent, leggen ze soms in een kwartier hun hele leven op tafel. Dat vertrouwen krijgen was heel mooi. Ook zo lever je een bijdrage aan de maatschappelijke component, iets waar ook grote organisaties behoefte aan hebben.” 

Samenwerking om doelen te bereiken 

“Daarna ben ik overgestapt naar belangenbehartiging, als directeur Public Affairs, waarbij de samenwerking altijd heel belangrijk is geweest. Alleen ga je sneller, maar samen kom je verder. Je krijgt samen inzichten die je alleen niet had kunnen bedenken. Je kunt het niet alleen, dus moet je respecteren en omarmen dat andere mensen, andere - waardevolle - inzichten kunnen hebben. We hebben als ANWB zeer actief de samenwerking gezocht met overheden en brancheorganisaties. Dat heeft ervoor gezorgd dat we de Verkeersveiligheidscoalitie hebben kunnen smeden en de Mobiliteitsalliantie hebben opgericht. Effectieve samenwerkingsverbanden die zijn opgepikt en verder worden gedragen door de voorzitters. Dat is heel mooi om te zien. I love it when a plan comes together.” 

“Ik heb altijd volgens een paar ‘gouden regels’ gewerkt. Dat is met name het fact-based werken, de nonsens eruit en kijken wat er nou echt aan feiten op tafel ligt. Meningen vormen kan daarna wel, begin met de feiten. Ook heb ik de consument altijd centraal gesteld. Als je als gebruiker andere dingen moet gaan doen, dan is het verrekte belangrijk dat jij, ik, de gewone consument, daarin wordt meegenomen. En als laatste: ga op zoek naar de 70 procent die je bindt, en niet naar de 30 procent die je van elkaar scheidt.” 

“Samenwerken gaat natuurlijk niet vanzelf goed, daar moet je wel op sturen, en mensen steeds aan het gezamenlijke herinneren. Vaak gaat het dan over het belang van de achterban. Als je vervolgens vraagt ‘gaat dit over de 70 of over de 30 procent?’, dan valt het vaak stil. Laten we het vooral over de kern hebben, we hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn en ook elkaars verschillen respecteren.” 

Enorme groei  

“Ik heb de ANWB enorm zien groeien, van 1,8 naar 5 miljoen leden. We hebben ons op heel veel verschillende terreinen goed neer weten te zetten, altijd met het belang van de individuele leden als uitgangspunt. Vaak wordt er nog wel gedacht dat de ANWB die club is die kapotte auto’s repareert, maar we zijn veel meer, we willen mensen helpen. We konden daarin ook heel adaptief zijn, en voorop lopen.” 

Bevoorrecht 

“Ik voel me wel echt bevoorrecht, omdat ik voor mijn werk allerlei plekken op de wereld heb mogen bezoeken. Ik ben op plekken geweest waarvan ik nooit het idee had dat ik er ooit zou komen. Als je in Japan bij de grote autofabrikanten mag binnenlopen of bij grote tweewielerfabrikanten van  gedachten mag wisselen, dan is dat wel bijzonder.” 

“43 jaar trokken wat dat betreft snel voorbij. Je doet je ding, met de kennis en informatie die je op dat moment hebt, en je hoopt dat je het een beetje goed doet. Bij mijn afscheid heb ik veel eer gekregen, maar in feite deed ik gewoon mijn ding.” 

Blijven klussen 

Smith heeft nog genoeg afleiding, bijvoorbeeld met zijn hobby’s. “Ik vind alles leuk waar wielen onder zitten en maak graag mijn handen vuil aan klassieke auto’s. Daar ben ik niet zo eenkennig in hoor, dat gaat van een Mercedes 220 uit 1986 tot een MG B Roadster, een Golf 1 cabriolet of een Land Rover. Alles rijdt en rolt, maar ik ga het wel een beetje saneren. Ik stap ook met veel plezier op de motorfiets, en daar wil ik ook nog tijd voor vrijmaken. Zo staat het ‘rondje Spanje’ nog op de verlanglijst. En als ik dan toch ergens ben, dan heb ik mooi de gelegenheid voor een andere hobby: straatfotografie.” 

Ook heeft Smith nog diverse ‘zakelijke klussen’, bij Stichting Open die zich bezig houdt met circulaire economie (‘want we flikkeren veel te veel weg’), de stichting Duurzaam Repareren, en meer.  

Kijk integraal 

Gevraagd wat Smith de verkeerskundige nog mee wil geven, hoeft hij niet lang na te denken. “Kijk integraal. Verkeerskunde leek heel lang een op zichzelf staand vak en dat is het ook wel, maar er zijn enorme raakvlakken met milieuaspecten, met ruimtelijke inrichting, met de behoefte van consumenten. Het mag dus niet zo zijn dat een verkeerskundige op een gemeentehuis niet weet wie zijn collega van ruimtelijke ordening is en waar die mee bezig is.” 

Dit artikel verscheen eerder in Verkeerskunde #1 2023. Meer lezen? Ga naar onze digitale bibliotheek.