We fietsen gemiddeld boven de 50 km/uur

Ik kan nog solo trainen, ook vanuit mijn woonplaats Houten, maar ik probeer altijd zo snel mogelijk uit de drukte te komen en fiets dan richting De Veluwe, Amerongse Berg en de Posbank bij Arnhem. Op deze ‘vaste’  routes weet ik precies waar het verkeer vandaan komt. Met Timo spreek ik meestal af op Papendal. En dan gaan we hard, gemiddeld boven de 50 km/uur. Dat is nu eenmaal een eigenschap van wielrennen. Ik probeer me altijd aan de verkeersregels te houden, en één van de voordelen van fietsen is dat je je gedrag kunt aanpassen,  maar ik merk elke dag dat het overige verkeer mij of ons, anders inschat.

Veel kruisingen
Houten is fietsstad nummer 1, maar is ingericht voor de gewone fietser. Voor mij is het met mijn beperking lastig fietsen omdat er veel kruisingen zijn waar fietsers van alle kanten op af komen. Ik pas mijn snelheid daarop aan en moet altijd goed om me heen kijken. Dat heb ik overigens in Utrecht ook en daar heb ik ook nog eens met de auto’s te maken. Grote steden ontloop ik daarom. In die zin is Houten toch weer veiliger.  

Toch hebben we het in Nederland goed geregeld voor de fiets. Ik rijd ook veel in het buitenland. En daar kom ik hele andere situaties tegen. Ik ben er regelmatig bang en heb in Italië ook wel eens schietgebedjes op de fiets gedaan toen we een weg moesten delen met auto’s die er 100 km/uur reden.

Wielrennen in opkomst
Het valt me op dat het Nederlandse wielrennen in opkomst is. Ik fiets vanaf mijn zevende jaar, maar heb nog nooit zoveel wielrenners gezien als nu. Misschien komt het omdat we internationaal ook weer een rol van betekenis spelen. Ook zie ik meer recreanten op de fiets. Ik juich dit toe, want ik  vind fietsen een goede manier om te sporten. Je maakt betere bewegingen. Hardlopen en fitness zijn vaak veel belastender. Bovendien ben je buiten en merk je bijvoorbeeld de wisselingen van de seizoenen.”   

Meldt u snel aan voor het Nationaal Fietscongres op 20 juni in Houten!

 
Auteur: Redactie